Door meerdere 
    radio-amateurs en anderen is mij meermalen de vraag 
    gesteld of directe ontvangst van beelden vanuit de TV-satellieten wel of 
    niet legaal is. Hier is dan het antwoord. 
    Zoals bekend zijn 
    er regels, cq voorschriften van de ITU (International Telecommunications 
    Union), die vastgelegd zijn in de z.g. “Radio Regulations”. 
    Deze zijn geldig voor alle landen in de wereld, dus ook voor 
    de Nederlandse Antillen. Elk onderdeel van de telecommunicatie is omschreven 
    in termen en definities die in het eerste hoofdstuk zijn vastgelegd. 
    
    TV-ontvangst uit 
    satellieten wordt doorgaans genoemd met de termen “DBS (Direct Broadcasting 
    Satellite). Hier zijn twee termen gebruikt nl. de term “direct” en de term 
    “broadcasting”. Het woord “direct” behoeft geen nadere uitleg, de term 
    “broadcasting” echter wel. Onder broadcasting heeft de ITU in de Radio 
    Regulations blad RR1-6, sectie onder artikel 3.18 de volgende omschrijving 
    van de term “Broadcasting-Satellite Service”. 
    “ 
    Broadcasting-Satellite Service: A radiocommunication service in which 
    signals transmitted or retransmitted by space stations are intended for 
    direct reception by the general public”. 
    Dus het publiek in 
    het algemeen heeft het recht om alle signalen afkomstig uit satellieten die 
    onder deze omschrijving vallen te ontvangen. Dit kunnen muziek- of 
    praatprogramma's zijn, maar ook televisie. Het feit 
    dat het “broadcasting” is maakt het voor eenieder toegankelijk. 
    Geen enkel land kan beperkingen opleggen op de ontvangst van 
    welke soort “broadcasting” dan ook. De producent van 
    de televisie programma's kan echter zijn uitzending 
    coderen, om inkomsten te kunnen genieten uit zijn investering. Heeft men de 
    wettelijke eigenaar betaald om zijn signalen te kunnen ontvangen dan kan er 
    geen sprake zijn van wetsovertreding. Het wordt fout wanneer er vervalste 
    decoderings kaarten in omloop worden gebracht. Dus niet de ontvangst op 
    zichzelf. maar het gebruik van vervalste kaarten is strafbaar. Trouwens elke 
    vervalsing is strafbaar! 
    Als men bij de 
    aankoop van een DBS een adres in een ander land gebruikt, ook dan gaat men 
    niet buiten zijn boekje, omdat de ‘provider’ geld ontvangt voor het product 
    dat hij aan de gebruiker levert. Velen hebben een z.g. ‘maildrop’ in de VS 
    omdat dat het ontvangen van brieven, tijdschriften en 
    pakjes vergemakkelijkt. Dit is volkomen legaal, dus het 
    ontvangen van andere zaken via ditzelfde kanaal kan nooit 
    fout zijn! 
    De term “piraat” 
    wordt dikwijls ten onrechte gebruikt. Piraat wordt in dit 
    soort gevallen omschreven als een ‘niet betalende luistervink”. 
    Indien men wel betaalt, is de kous af en er is geen sprake van “piratery". 
    In het verleden, ik meen in 1983, is er een rechtzaak geweest van een 
    Arubaanse zakenman tegen de rechtspersoon de Nederlandse Antillen. Deze zaak 
    is door de zakenman in cassatie gewonnen ... het ging over het recht van de 
    ontvangst van signalen uit satellieten. In dit geval ging het niet eens over 
    een DBS, maar over een communicatie satelliet waarvoor andere regels gelden. 
    Heb je DBS, zorg er voor dat je overtuigend kunt aantonen dat je betaald 
    hebt en dat je geen vervalste kaarten gebruikt. 
    Jossy M Cyntje 
    PJ2MI, hoofd van de Koninkrijksdelegatie bij de in 1983 in Geneve gehouden 
    DBS conferentie en voormalig hoofd RCD (nu BURTEL).