MIJN EERSTE TRANSCEIVER WAS
VOOR DE 2 METER BAND
(1977)
Nog wat aantekeningen.
Mijn eerste transceiver was voor de 2 meter band
Geen student op blote voeten meer, militaire diensttijd was aangebroken. Dikke legerschoenen in plaats van blote voeten. Niet meer op blote voeten in Amsterdam lopen naar de Waterlooplein markt waar ze militaire radio dumpspullen verkochten. Nee, nu waren het iedere dag die groene radio spullen. Soldaat zijn voor de oorlog die nooit zou komen, niemand had dat ook verwacht. Vele vijanden van toen zijn nu onze bondgenoten. Overdag hadden we het best wel druk, we repareerden radio spullen of vermaakten we ons met legervoertuigen. Overdag dikke legerschoenen, in de pauzes en na 5 uur op blote voeten. Of buiten de kazerne op teenslippers. Dan hadden we in de kazerne niets te doen. Dus tijd voor solderen en zo...
Deze transceiver is tijdens mijn militaire diensttijd gebouwd. Soms hadden we een oefening om
de vijand af te schrikken maar meestal waren we op de kazerne en repareerden we electronica spullen.
Al snel leerden we de morsecode
Altijd wel bezig. Al snel leerden Peter en ik elkaar in de vrije tijd de morse code. Eerst de een 5 minuten seinen en de ander opnemen, daarna omgekeerd, zo'n vier of vijf keer per dag. Geleidelijk aan veranderden de punten en strepen in muzikale, herkenbare klanken. Na een paar maanden hadden we de examensnelheid te pakken, in het begin leek dat echt onbereikbaar! En er waren daar meer zendamateurs die mij definitief besmette met het Radio virus. Mijn amateur licentie had ik al eens gehaald toen ik nog een arme student was. Even een boekje "Hoe word ik zendamateur" gelezen, dat was voldoende. Maar nu moest er een twee meter transceiver gebouwd worden. Dat kon prima in de vrije tijd tijdens mijn militaire diensttijd.
Om te douchen moest je 300 meter op teenslippers door de sneeuw lopen naar een ander gebouw.
Maar op teenslippers in de sneeuw lopen was moeilijk, de sneeuw gaat vastzitten tussen je tenen en slippers!
Geen eenvoudig apparaat
Aangemoedigd door Peter werd besloten dit ingewikkelde apparaat te gaan bouwen. Het schema stond in Electron. Helaas weet ik niet meer wie de ontwerper was, ik vermoed dat het Klaas, PA0KSB was.
Iedereen leefde mee met het project, ook de niet- zendamateurs. Thuis etste en boorde ik de printen, door de week in militaire dienst werden ze ontworpen, getekend en gesoldeerd. En op blote voeten had je geen ESD problemen met de toen vrij nieuwe FET's.
Of we vermaakten ons met legervoertuigen. Maar na 5 uur hadden we op
de kazerne niets te doen. Dus tijd voor solderen en zo...
Aanpassingen voor CW
Maar alvorens de transceiver te bouwen, werd het ontwerp aangepast omdat ik ook graag CW wilde hebben. Dat kon alleen maar door FSK toe te passen. Bij uit/aan schakelen moest de zender immers steeds weer locken. Daardoor zou teveel storing worden veroorzaakt en zouden de punten verkort worden met de lock-tijd. Soms luisterden tegenstations naar de verkeerde shift en konden er dan natuurlijk niets uit wijs worden. En zo werden er nog diverse onderdelen gewijzigd, zoals het gebruik van kristallen voor de local oscillator van de 2e ontvanger mengtrap. En een frequentie kalibrator om exact op het juiste kanaal af te stemmen en nog een schakelaar om je eigen modulatie te monitoren.
Er ging wel eens iets fout.
Hier moesten we weggesleept worden.
Het moeilijkste dat ik ooit zou bouwen!
Dit was zeker geen eenvoudig beginners project. Ik had nog nooit een ingewikkeld apparaat gebouwd en wist niet wat me te wachten stond. De verwachting was dat alles zou werken nadat het in elkaar gesoldeerd was, maar dat was natuurlijk niet zo. Er zijn heel wat dingen aangepast en fouten die ik gemaakt had gecorrigeerd... Uiteindelijk werkte de transceiver naar behoren. Er zijn heel veel QSO's mee gemaakt, met FM maar vooral CW QSO's. Deze transceiver is wel het moeilijkste dat ik ooit gebouwd heb. Daarna zou ik alleen maar eenvoudigere apparaten bouwen! Ik was optimistisch en had gewed dat ik de transceiver in 4 weken gereed zou hebben.
Het werd "iets" langer, die weddenschap had ik toch wel heel duidelijk verloren!
Militaire dienst, altijd gebeurde er wel wat...
Militaire diensttijd, een eenvoudig en zorgeloos bestaan
Natuurlijk werd er ook (veel) bier gedronken, gerookt en uitgegaan. Soms hadden we een "oefening". Het was een eenvoudig en zorgeloos bestaan, overal werd voor gezorgd. Uitgaan, darten, kaarten, klieren en een aansteker onder onze blote voeten. En kun je met je blote voeten een sigaret uitdrukken? Dat moest geprobeerd worden! Er gebeurde altijd wel wat!
Kon ik 2 kilometer op blote voeten in de sneeuw naar de snackbar lopen?
Dat moest uitgeprobeerd worden. Met een weddenschap om bier!
BACK TO INDEX PA2OHH