Resim -2- İNEGÖL TELSİZ RADYO AMATÖRLERİ DERNEĞİ
145.625 R1 RÖLESİNİ KURMA HİKAYESİ
32 KISIM TEKMİLİ BİRDEN
2.BÖLÜM
Evvvveeeet dostlar, birinci bölümü bitirdim ikinciye daha vakit var nasıl olsa derken bir de baktım ki vakit filan kalmamış, Ankara'daki arkadaşlarımız gazetenin yeni sayısı için hazırlıklarını sürdürüyorlar, haydi bakalım rast gelsin diyerek oturdum klavyenin başına...
Efendim geçen bölümde röle kurma sevdası yüzünden 1995-1997 arasında yaşadığımız maceraları kısaca anlatmaya çalışmıştım, neyse kaldığımız yerden devam, Röleyi kurup çalıştırmak istediğimiz tepeye yaptığımız ilk akında bozguna uğrayıp geri dönmek zorunda kaldık ama ne gam, o tepe henüz amatörlerdeki azmin gücünden, inatçılığın büyüklüğünden habersiz garibim, kendisini halâ ulaşılmaz zannediyor! Bilmiyor ki biz öyle kolay kolay pes edip vaz geçecek değiliz, ne kadar zaman geçti tam hatırlamıyorum ama bir gün toplandık ve -arkadaşlar, bu hafta sonu Cumartesi günü akşamından gidelim ve malzemeleri sabaha kadar dinlene dinlene taşıyalım, Pazar günü de sistemi kurup dönelim dendi. İşte bu kadar artık tut bizi tutabilirsen. Nasıl olsa daha önceden bazı malzemeler yaylaya kadar götürülmüştü, karar verdik bu sefer küçük bir kulübecik yapmak için yutong denilen hafif tuğlalardan götürüp işi bitireceğiz.
Vakit geldi yükledik malzemeleri arabaya, düştük yola. Bu
sefer yaylaya vardığımızda çok geç kalmamıştık ve geçen
seferden de dostluk kurduğumuz için bizi karşıladılar,
oturduk biraz sohbet derken oradaki arkadaşlardan biri:
-Yaya gidilebilecek bir patika var, hem de biraz kestirme ben
sizi götürürüm,
deyince haydi bakalım ayaklandık, gerçi arkadaşların
bazıları:
-yaww, gece vakti çıkılır mı, hem bu eşyaları
taşıyamayız, mırın kırın,
Fakat laf anlamak ne mümkün
-oolllmazzzz, ne yapıp edeceğiz o tepeye bu malzemeleri
çıkaracağız...
Neyse başladık tırmanmaya, gecenin bir yarısı ama ay ışığı var etraf seçilebiliyor, hava sıcaklığı fena değil, zaten tecrübeliyiz, kalın giyindik, hepimizde bir şeyler var, kimi kavitileri, kimi röleyi, güneş panelini, kabloları taşıyor sohbet iyi, moraller yerinde (resim 2'de görüldüğü gibi).
Resim -2-
Başlangıçta herşey yolunda gidiyordu ama yarım saate
yakın bir yürüyüşten patika bitti ve tamamen kayalık ve yer
yer küçük, çalı türü bodur ağaçlar ile kaplı ve sanki
gittikçe dikleşen kısıma geldiğimizde 5 kilogramlık yük 25
kg gibi etkilemeye başlayınca, millet tık nefes, öksüren
aksıran derken bir mola verdik ki aman Allah, herkes yayıldı
kaldı, bizim ekip helva gibi oldu.10-15 dakika sonra:
-Hadi bakalım bi gayret, hemşerim nerede kaldı bu tepe daha
çok yolumuz var mı?
-Yok, yok az kaldı, şu gözüken tepenin hemen üstü.
-Bakın gördünüz mü, ben size demedim mi, az kalmış işte,
ha gayret...
Neyse efendim, ikinci yarım saatten sonra gerçekten düşe
kalka, sürüne mürüne vaziyetleri oluşmaya başlayınca:
-Arkadaşım hani az kalmıştı? Gelmedik mi daha, valla biz
bittik yahuu -Tamam hocam, yolu yarıladık, hatta yarıyı da
geçtik...
Cevabı gelince ekip hep bir ağızdan
-İstemezüüüükk, hoşafın yağı kesildi, öldük, bittik,
fenalık geçiriyoruz, kalbim sıkıştırmaya başladı,
dönelim geri..
Gibi söylemler ile nazik bir şekilde meramını anlatınca,
kös kös dön geriye.
-Fesüphanallah, tüh be, ikinci seferimizden de başarı
kazanamadan döneceğiz desene, acaba ekiptekileri kampa alıp
biraz kondisyon çalışsaydık daha mı iyi olurdu ne, hay
böyle işin #x$*&! :(
-Madem ki biz bu malzemeyi çıkaramıyoruz,o zaman yakındaki
bir köyden katır kiralayalım ve taşıttıralım, nasıl bi
fikir ama!
-Hay aklınla bin yaşa, yahu şunu daha önce niye
düşünemedik, köyde tanıdık biri var mı?
-Olmasa da olur, burası dağ köyü olduğuna göre illaki
katır türü bi şeyler vardır.
Hemen bir kaç arkadaş bu işle ilgilenmeye başladı ve katırı olan 2 köylü ile pazarlık edilip anlaşıldı, malzemeleri onlar tepeye çıkaracaklar. Döndük geldik İnegöl'e, bir süre sonra köye telefon edip soruldu
-Amca malzemeleri taşıdınız mı ?
-Başladık ama bitiremedik, diğer arkadaş vaz geçti, ben de 3
sefer yaptım bitiremedim, zaten benim de başka işlerim
çıktı, hem memlekette katır mı bitti,
-Yahu, amca iyi de n'apçaz yani, açıkça söylesene
-Valla, galiba kalanları taşıyamayacağım, siz başkasını
bulun en iyisi. Haydi bakalım kolay gelsin, arkadaşlar
hayırlı işler !!
Baktık ki o tepeye çıkamayacağız, o sene röleyi araba
ile çıkılabilen 900 metre civarındaki bir yere kurduk ve
çalıştırmaya başladık fakat istediğimiz randımanı
alamadık, rölenin hitap ettiği bölgede zaten o işi yerine
getiren 2-3 röle vardı yani aynı bölgeye çalışan çok
sayıda rölenin olması bizim için cazip değildi. Yine de en
azından test etmiş oluruz düşüncesi ile 1 sene kadar orada
kaldı, bir kaç fotoğraf aşağıda görülmektedir.
Şimdilik burada keseyim de maceranın esas bölümünü gelecek
sayıda anlatayım en iyisi, kalın sağlıcakla..
