SRA BULLETIN

S.R.A. BULLETIN

November 2000

SRA Bulletin

Verenigingsblad van de Veron afd. Schagen.

_____________________________________________________

Redactie: Guus Jansen PA2GWA

Iepenlaan 55 1741 TB Schagen.

0224 213038

[email protected]

Agenda:

16 November verkoping in Den Helder

15 December kerstbijeenkomst en onderling QSO

19 Januari jaarvergadering

9 Februari feestavond in Waarland

Luister voor het laatste nieuws naar de KNH ronde.

Elke zondag om 11.00 uur op 145.225 Mhz.

Home page.

Er wordt door Martin pa3dhb en Guus pa2gwa hard gewerkt aan een home page voor onze afdeling.

Het adres is http://www.qsl.net/pi4sra/

Bestuur A57.

Voorzitter PA3AQU 0224-213715 [email protected]

Secretaris PA2GWA 0224-213038 [email protected]

Penningmeester NL11612 072-5126400 [email protected]

Lid PA3CCQ 0224-298431 [email protected]

Lid PA3DHB 0226-422981 [email protected]

Veron Schagen 20 jaar.

De veron afd. schagen is opgericht in november 1980, dit willen we natuurlijk vieren en daarom is het volgende georganiseerd:

Een feestavond op camping "de luwe stek" te waarland, op vrijdag 9 februari 2001, voor onze leden en hun partners.

Deze avond bestaat uit:

ontvangst met koffie en gebak,

welkomstwoord door gastheer/vrouw,

diverse hapjes gedurende de hele avond,

in teams meedoen aan diverse gezelligheids spelen,

regelmatige onderbreking voor conversatie e.d.,

drankjes onbeperkt naar wens van de gasten

Voor deze avond wordt een bijdrage gevraagd van slechts ƒ25,00 per persoon.

Dit wordt een avond waarbij nu eens niet de bitjes, bytjes, elektronen stralen enz. enz. centraal staan, maar gewoon een gezellige avond in een kompleet andere ambiance.

Reserveer daarom deze datum op tijd en meld je aan bij een van de bestuursleden.

SRA bulletin digitaal

Omdat de post "SRA bulletin" zwaar drukt op onze jaarlijkse begroting is door mij wat onderzoek gedaan hoe we dit kunnen veranderen.

Na afweging van de diverse alternatieven is op de bestuursvergadering van 27 september j.l. besloten om SRA bulletin ook via E-mail te gaan verspreiden, aan diegene die dat willen.

Dit bespaart zowel op kopieer- en portokosten en de kwaliteit blijft hiermee ook hoog.

Iedereen die bereid is hieraan mee te werken verzoeken wij dan ook om dit d.m.v. een E-mail bekend te maken bij de redactie.

Alle leden waarvan het E-mail adres bekend is bij de redactie zijn reeds hierover benaderd. Omdat er nogal eens van internet provider wordt gewisseld en daardoor de E-mail adressen veranderen, wil ik aanraden om een E-mail alias te nemen b.v. bij amsat.

In electron van juli 99 is beschreven hoe je dit kunt doen.

Het thuis uitprinten als een A5 boekje is natuurlijk ook mogelijk.

B.v. met behulp van fineprint gaat dat heel eenvoudig. Elk document A4 of A5 kan zonder problemen als A5 boekje, dubbelzijdig worden uitgeprint.

Ik hoop dat velen van jullie hieraan mee willen werken. Het geld wat we besparen kunnen we goed gebruiken in de afdeling.

73 de Guus PA2GWA

Aanvraag van bijzondere roepletters.

Van de algemeen secretaris van de Veron kwam een bericht binnen over aanvraag van bijzondere roepletters.

Hier volgt een korte samenvatting:

Bijzondere roepletters (PA6...) werden tot voor kort alleen toegekend aan verenigingszenders (PI4…). Voor de Veron liepen deze aanvragen vanuit de afdelingen altijd via de algemeen secretaris van de Veron. Deze verzorgde de aanvraag en zorgde ervoor dat de verleende toestemming bij de aanvragende afdeling terecht kwam. Ook werd het DQB geïnformeerd over de verstrekte roepletters en de koppeling aan de PI4 vergunning.

Sinds enige tijd is het mogelijk dat ook individuele zendamateurs voor "evenementen waarbij sprake is van promotie activiteiten die het radiozendamateurisme ten goede komen en bij deelname aan georganiseerde radiowedstrijden" bijzondere roepletters kunnen aanvragen. Nieuw is de bepaling “Indien een georganiseerde wedstrijd uit meerdere onderdelen die tezamen tot één klassering leiden, kan een bijzondere roepnaam voor maximaal een jaar worden gereserveerd”. Wel moet per keer (periode van maximaal 16 dagen) een aanvraag worden ingediend en ƒ 50,00 worden betaald.

Verenigingszenders en de categorie A amateurs kunnen voor bijzondere roepletters kiezen uit PA6 en PB6. Categorie C amateurs krijgen PE6 en categorie N amateurs krijgen PD6.

Aanvragen van individuele amateurs lopen rechtstreeks naar de RDR en ook de financiële zaken gaan rechtstreeks. Aanvragen voor de afdelingen (verenigingszenders) blijven lopen via de algemeen secretaris van de Veron.

Een functie generator met de XR2206.

Met deze eenvoudige schakeling, gebouwd rond een veelzijdig IC is het mogelijk om blok-, driehoek- en sinusvormige spanningen te maken. De output is niet groot maar voor veel experimenten hoeft dat ook niet. Het frequentiebereik is te variëren met schakelaar S1, dus door een andere capaciteit tussen de pinnen 5 en 6 van het IC te schakelen. Met C1+C2=C wordt de frequentie: f=1/(RF.C). De bij het schema aangegeven waarden zijn zodanig dat met S1 open het bereik ca. 2000-15000 Hz is, met S1 dicht ca 20-2000 Hz. Wanneer deze waarden in de praktijk niet kloppen is het mogelijk de zaak te corrigeren door in serie met de potmeter een weerstand van 1K op te nemen. De potmeters Rb en Rc dienen voor het instellen van de golfvorm. (m.b.v. een scoop). De luidspreker moet een impedantie hebben van minstens 25 ohm. De voedingsspanning kan tussen 9 en 20 volt liggen. De print lay out geeft de koperzijde van de print weer. Aan de hand van het schema is makkelijk te bepalen waar de componenten komen. De overblijvende eilandjes zijn bedoeld voor het aansluiten van de potmeters, schakelaars etc.

Stuklijst:

R1= R2 = 4k7 C1= 500 nF

R3= 1K C2= 5 nF

R4= 200 Ohm C3=C4= 1µF

Ra= 100 K C5= 100µF

Rb= 25 K C6= 10µF

Rc= 500 Ohm

Rf= 100K

De geboorte van een radio-hobby deel 2

Voorlopig hield ik me bezig met luisteren om met het amateurjargon bekend te raken. In 1929 ben ik aan een zendertje begonnen. Ik heb in die jaren zo veel gebouwd, verbouwd en verbeterd dat ik het chronologisch verband door de jaren wat heb verloren. Solderen ging met een hamerboutje en een spiritusbrandertje, een elektrisch kwam pas vele jaren later.

1929

Ben begonnen met het schema van het zendertje. Het zou een "Hartley-schakeling" worden voor een geringe energie. Vader maakte voor mij een rood gebeitst kastje. Als zendlamp zou ik een oude Philips B 403 laten fungeren, dat was eigenlijk een versterkerlampje voor een ontvanger, doch kon daarmee ook goed zenden. Mijn plaatspanning zou ik betrekken van een plaatspanningsapparaat op het lichtnet. Het zendertje moest zo'n 3 watt kunnen opnemen. Veel werk was er niet aan, een ontvanger was moeilijker "General Radio" afstemcondensator en een milli ampèremeter, een seinsleutel waren bereids al aanwezig. Het gewone spul kon je bij Heiligenberg in den Helder kopen, maar voor iets speciaals moest ik naar "Aurora" in de Vijzelstraat te Amsterdam en soms in den Haag bestellen bij de fa. van Seters (o.a. de bekende "Ferrix" onderdelen). Bovendien was het assortiment onderdelen niet zo uitgebreid als na de Tweede wereldoorlog. Bij al dat knutselen was ik op mezelf aangewezen. Met niemand kon ik erover praten om zodoende eens tips te krijgen en van de ervaringen van een medeamateur te profiteren. Ik kende niemand in heel de kop van Nd. Holland, die dezelfde hobby beoefende. Of de N.V.I.R. toen al een tijdschrift uitgaf ben

ik vergeten.

Eind juli 1929

Eind juli was m'n zendertje gereed. Bij houthandel Eecen in Oudkarspel 2 gave rechte sparren gekocht van elk ca 10 meter lengte voor antennemasten. Ze werden keurig thuis bezorgd. Eentje kwam tegen de gevel te staan en de andere zo'n 22 meter verder naar het westen. De antenne werd een z.g. "Zeppelin" met voedingslijnen (feeders) en spreiders. De feeders gingen met porseleinen doorvoerisolatoren door het schotwerk. Het zenden was echter nog niet toegestaan. De verenigingen hadden er al jaren voor gevochten met de Nederlandse overheid, om met name de P.T.T. zover te krijgen dat er zendmachtigingen zouden worden uitgegeven waarvoor dan uiteraard een examen zou moeten worden afgenomen. Begin Juli werd de mogelijkheid geopend je op te geven voor zo'n examen. Ik was er als de kippen bij! Maar als je zendertje gereed is en de antenne hangt eraan, laat het dan maar eens de zaak uit te proberen, op de juiste golflengte te brengen en je signalen de aether in te sturen! Ik kon het en velen met mij niet laten!

Als roepnaam had ik mezelf PA0DA aangemeten en zo ging op 12 Augustus 1929 op de 40 meter band mijn eerste CQ CQ CQ de PA0DA de lucht in. (CQ is code voor: alle stations die mij horen) (de is hier)

Na een tweede oproep kreeg ik beet, een Fransman riep me aan, het was F8FG, Yves Dutilloy te Senarpont bij Parijs, de verbinding werd van beide zijden afgewikkeld en ik had mijn eerste radiocontact als amateur tot stand gebracht! Ik was de gelukkigste man ter wereld!!

Geleidelijk werd mijn radio apparatuur uitgebreid met o.a. een golfmeter van het z.g. adsorptietype. Het golfmeterkastje was van zwaar geel koper, dat heb ik laten maken volgens de opgegeven maten van de N.V.I.R. De spoelen en een klein neonlampje werden door de N.V.I.R. aan de leden geleverd, omdat ze daar precies de afmetingen en het juiste aantal wikkelingen hadden uitgekiend. De golfmeter kon door de N.V.I.R. worden geijkt waartoe ik hem naar het ijkbureau in Rotterdam opzond.

Het examen voor zend-amateur

Ongeveer half augustus kreeg ik van de P.T.T. uit den Haag bericht, dat ik voor het examen moest verschijnen. Ik behoorde tot het tweede groepje. De examens werden op 6 dagen in Augustus 1929 gehouden. Er werden 35 kandidaten geëxamineerd. Mijn medekandidaten werkten allen al clandestien, hetgeen de P.T.T. wel bekend was, doch omdat de booswichten nu examen gingen doen, werd er wel veel door de vingers gezien!

De grote baas, de heer Emmerik, was Hoofd van de Radio-Contrôledienst, bij de amateurs beter bekend als "de baard" Emmerik hield de teugels stevig in handen, maar was beslist niet onredelijk. Voor enkelen was hij echter een boeman, maar die maakten het er dan ook naar. De heer Emmerik heeft veel voor de amateurs gedaan. Ik meen, dat we met een groepje van ongeveer 5 kandidaten aan het examen deelnamen, dat werd afgenomen in het Post-en Telegraafkantoor in de Prinsenstraat te Den Haag. Het begon met theorie en voorschriften daarna de test met een snelheid van 12 woorden per minuut (een woord is 5 tekens) Ik had vroeger met 20 woorden examen gedaan dus was dit niet moeilijk. De machtiging zou opgestuurd worden, echter met de mededeling, dat ik niet eerder met zenden mocht beginnen, dan nadat ook m'n apparatuur was goedgekeurd. Dat zou in januari 1930 plaatsvinden. Maar de heren van de P.T.T. wisten wel, dat we toch de seinsleutel niet onberoerd konden laten; het werd dus oogluikend toegestaan!