De advertentie.

Bob Leo, W6PBV, was een van die mensen die altijd droomde over het beleven van avonturen in verre landen, het zien van rare dingen en het ontmoeten van interessante mensen. China en Afrika waren onbereikbare dromen. Bob liet de kans, uitgezonden te worden, aan zich voorbijgaan toen hij dienst deed bij de Amerikaanse marine.
Bob zag een advertentie in het mei-nummer van QST-1947. Een knots van een advertentie, twee pagina's groot, geplaats door Hallicrafters, de Kenwood/Yeasu firma van die tijd. Er waren vergevordere plannen voor een Gatti-Hallicrafters Expedition, eind 1947 naar Oost Africa, naar 'The Mountains of the Moon'. Iedere amerikaanse amateur die zin had om mee te gaan werd uitgenodigd een brief te schrijven van maximaal 250 woorden. Er was plaats voor EEN zendamateur die tijdens de expeditie de communicatie zou verzorgen, en de nieuwste Hallicrafters snufjes zou bedienen. De jury bestond uit Attilio Gatti, de expeditie-leider, Bill Halligan (W9WZE), de hoogste baas bij Hallicrafters, en L. Handy (W1BDI), de Communication's manager van de ARRL. Commander Gatti was al 10 keer op expeditie naar Donker Afrika geweest, tijdens zijn laatste expeditie (1939) gebruikte hij de call OQ5ZZ.

Er werden ruim 9000 sollicitaties ontvangen, een flinke klus voor de jury. Maar hoe schrijf je nu een winnende sollicitatie. Opleidingen, baantjes, lid van de Naval Reserve, marineman in 1941 werden genoemd in de sollicitatiebrief van Bob. Maar natuurlijk ook dat Bob al meer dan 5000 verbindingen had gemaakt vanaf 1937 en al 66 landen en 30 zones had bevestigd. Een prestaie in die tijd. De QSOs waren hoofdzakelijk in CW, Bob kon 35 WPM nemen en seinen, en was een aantal keren winnaar in de ARRL QSO-party. Maar waarschijnlijk zat de winnende tekst in de laatste paar regels van zijn 250-woorden brief, hier weergegeven.

"Also take good pictures with my camera (f4.5 time to 1/250th sec.). Don't mind working, don't need much sleep, am rather quiet, get along well with people, am in good health, and most of all would enjoy being the operator on the other end of a DX QSO".

Het was de eerste keer dat Hallicrafters een Expeditie zou sponsoren. Dit deden ze op een formidabele manier. Er werd een trailer (beschikbaar gesteld door de Schult Company) vol met radio-apparatuur geleverd, geheel ontworpen en samengebouwd door ingenieurs van Hallicrafters. De trailer kreeg de bijnaam "Shack on Wheels". Er was enkel een operator nodig.

Het sollicitatie-bezoek.

Eind augustus 1947 werd Bob door de secretaresse van Bill Halligan, Rose Korsgren opgebeld. Hij behoorde tot een van de drie overgebleven kandidaten aan de wedstrijd voor radio-operator van de GHE, de Gatti hallicrafters Expedition. Of hij maar op 2 september 1947 even langs wou komen bij Gatti voor een persoonlijk gesprek.
Het bleek dat uit de enorme hoeveelheid post, 6 brieven waren geselecteerd. Hiervan werden uiteindelijk 2 brief-schrijvers uitgenodigd voor een persoonlijk onderhoud bij Commander Gatti thuis in Derby Lane, Vermont. Uitgenodigd werden Bob Leo, W6PBV en Bill Snyder, W0LHS.

Gatti's huis stond precies op de grens met Canada, een deel bevond zich in de USA, het andere deel in Canada. De reis vanuit Californi� naar Derby-Line, Vermont was al een avontuur op zichzelf. De reis begon met een vliegreis met een DC4 vanuit Californi� via Denver naar Chicago. Hier werd de reis onderbroken, het was onmogelijk gebleken om in korte tijd een aansluitende vlucht naar Montreal te boeken. Na een nachtje slapen werd een bezoek aan de Hallicrafters-fabriek gebracht. Behalve een bezoek aan de radio-shack in de hal, kreeg Bob ook nog een rondleiding door de fabriek, waar radio's aan de lopende band werden gemaakt. In de stad kocht Bob wat radio-materiaal waaronder miniatuur buisvoeten en zelfs een 12 pf vacuum condensator. Volgens Bob's dagboek, dat een tijdlang werd bijgehouden, werd ook nog een bezoek gebracht aan Marshall Fields, een groot warenhuis waar zelfs op elke verdieping een roltrap te vinden was.

De volgende dag werd de reis voortgezet, per trein wel te verstaan. Helaas werd in Toronto de aansluiting naar Montreal gemist, maar na een paar uur werd gelukkig een extra trein ingezet. De nacht werd doorgebracht in het franse deel van Montreal. Op 1 september 1947 arriveerde W6PBV eindelijk in Newport, 4 dagen na zijn vertrek uit San Mateo, Californie.

In Newport moest Bob wachten op Weldon King en Bill Snyder. Weldon King was een fotograaf, en was op dezelfde manier als Bob geselecteerd maar zijn brief zat bij een stapeltje van 19.000 brieven. Maar Bill Snyder, W0LHS, was een echte concurent van Bob. Met Bill Snyder had Bob al een aantal QSOs gehad, en de twee konden het al direct goed met elkaar vinden. Het plannetje van Bill en Bob, Commander Gatti te overtuigen dat BEIDEN nodig waren voor de omvangrijke klus in Oost Afrika, has succes. Bill Snyder werd als EERSTE operator gekozen, en Bob was SECOND winner of the QST-Contest. Het contract met Gatti werd al op 3 september 1947 getekend, maar Bob moest nog tot half oktober wachten voordat hij te horen krijg dat hun plannetje had gewerkt.

W0LHS en W6PBV maakten voor het vertrek naar Afrika in totaal 32 QSOs, de meeste in CW. In het begin was de frequentie 14.020 Khz, maar naderhand kreeg 14.326 Khz de voorkeur. In die tijd had de 20 meter band 2 CW bandsegmenten, laag en hoog in de band. Huize Leo stond in die dagen geheel op zijn kop. John Leo (W6YEZ), de vader van Bob, ging een paar jaar werken in Saudi Arabie. Hij zou proberen om HZ1AB te aktiveren. Doug Bee, een lokale amateur werd geleerd hoe hij de apparatuur van de beide Leo's moest bedienen. Want W6PBV in San Mateo zou proberen met W6PBV, QRV in Kenya, Unganda en Tanganyika een verbinding te maken.

De voorbereidingen aan de Gatti Hallicrafters Expeditie duurden totaal 25 maanden. Hat was niet gemakkelijk in die tijd aan de juiste spullen zoals vrachtwagens, opleggers, boten, 10-Kw, 110 Volt power-generators, speciale tenten, enz.. te komen. Maar Gatti was een meester in het overtuigen van andere mensen, hij kreeg wat hij hebben wou.

©PA0ABM